Δημοφιλη

E.N.D

By : Εικονικός μεταναστης

επιλογες



Πόσες φορές τη μέρα σκέφτεται ένας συνηθισμένος άνθρωπος την αυτοκτονία;



Μια; Δυο; Τρεις; Πέντε; Δέκα; Συνέχεια;



Ποτέ;



Δεν ξέρω.



Αλλά τι σχέση μπορεί να έχω εγώ με έναν συνηθισμένο άνθρωπο;

Καμία μάλλον...
Αυτό το ξέρω απο τα λίγα που έχω καταλάβει..


Έχω ένα περίστροφο που δεν το βλέπει κανείς.

Έτσι, κάθε φορά που έρχομαι σε άβολη θέση

κάθε φορά  που το μυαλό μου, κάνει περίεργες σκέψεις ...

εμφανίζεται στα χέρια μου σαν κάποιος να το έβαλε...

Το βάζω στον κρόταφό ή στο στόμα

και πατάω τη γαμημένη την σκανδάλη δίχως  σκέψη

Άλλες φορές το προτιμώ πιο επώδυνο.

Με ένα μεγάλο μαχαίρι, κόβω τις φλέβες
αυτοκτονία
πρώτα του αριστερού χεριού...μετά του δεξιού
κι έπειτα το χώνω στο στομάχι και το αφήνω εκεί.
Με ανοιχτό το στόμα μου να αιμορραγεί.
Ωραία πόζα, δεν μπορείς να πεις…

Υπάρχει όμως κι ένας άλλος τρόπος
που  σπάνια τον σκέφτομαι.
αλλα..
Απαγχονισμος
Όταν κοιτάω το φωτιστικό τη λάμπα εκεί πάνω
ένα αόρατο σχοινί υπάρχει.
Το περνάω στο λαιμό μου
αφήνομαι
και τέλος.
Τα γνωστά.

Δεν ξέρω πόσες φορές τη μέρα μπορεί να σκεφτω κάτι τέτοιο
αλλά πάντα καταφέρνω κι επιζώ...την επόμενη κιόλας στιγμή.
Ένας θάνατος δίχως όρια πάντα να εκτονώνεται
και πάντα η γαμιόλα νικήτρια
+ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ 
η πουτάνα αυτή.
Η ζωή ντε…




Εκείνες τις μέρες..

By : Εικονικός μεταναστης
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια ταβέρνα
Θυμηθείτε πώς γελούσαμε με τις ώρες

Πίνοντας κανα δύο ποτηράκια...

ποτηρι

Και ονειρευόμασταν όλα εκείνα τα σπουδαία πράγματα που θα κάνουμε

Εκείνες ήταν μέρες φίλε μου
ονειρα
Νομίζαμε ότι ποτέ δεν θα τελειώσουν
Θα τραγουδούσαμε και θα χορεύαμε για πάντα 
και μια μέρα...
Θα ζουσαμε τη ζωή που θα επιλέξουμε
Θα παλεύαμε και δεν θα χάναμε ποτέ
Γιατί ήμασταν νέοι και είχαμε τον τρόπο μας .
διασκεδαση

Απλά απόψε στάθηκε απέξω,μπροστά από την ταβέρνα

Μια γυναίκα...

Μέσα από το τζάμι είδα ένα παράξενο προβληματισμό
Ήταν η πιο μοναχική γυναίκα που είχα δεί ποτε μου..
Ηταν η ίδια μας η ζωή..

"Ελεύθερη" μετάφραση 
 Εικονικός Μετανάστης



Η αγορά των νικημένων

By : Εικονικός μεταναστης

Η αγορά των νικημένων 


Στίχοι: Μαίρη Φασουλάκη
Μουσική: Νότης Μαυρουδής

Μες την παλιά την αγορά των νικημένων
εκεί που τ' όνειρο κοστίζει μια ζωή

Σε βρήκα εκεί σε μια παρέα λίγων ξένων
να παζαρεύεις της ψυχής μου την τιμή

Πόσα της δίνεις της ζωής μου να την πάρεις
με πόσο πόνο θα πληρώσεις να την βρεις

Σ' αυτό το άγριο το βρώμικο παζάρι
πόσο μετράτε την αξία της ψυχής

Μες στο παλιό το παραμύθι των ανέμων
που την αγάπη την κρατάν αληθινή

Εκεί σε βρήκα στην παρέα των χαμένων
που αποκτάνε την ψυχή με πληρωμή

Πόσα της δίνεις της ζωής μου να την πάρεις
με πόσο πόνο θα πληρώσεις να την βρεις

Σ' αυτό το άγριο το βρώμικο παζάρι
πόσο μετράτε την αξία της ψυχής

Σ' αυτό το άγριο το βρώμικο παζάρι
πόσο μετράτε την αξία της ψυχής...

Βίκυ Μοσχολιού - "το δίχτυ"

By : Εικονικός μεταναστης

Βίκυ Μοσχολιού - "το δίχτυ"


Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική:Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
    1.    Τάκης Μπίνης        
    2.    Χαρούλα Αλεξίου & Τάκης Μπίνης        
    3.    Ελένη Βιτάλη        
    4.    Σωτηρία Λεονάρδου    
    5.    Δήμητρα Γαλάνη        
    6.    Βασίλης Λέκκας        
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ’ επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

#farmakonisi

By : Εικονικός μεταναστης
.....δεν θα θέλατε να "σχολιάσω" περισσότερο...



Μια γυναίκα και ένα παιδί 5 ετών
εντοπίστηκαν νεκροί κοντά στις τουρκικές ακτές


Δέκα ακόμη Aνθρωποι


Δύο γυναίκες και 8 βρέφη/μικρά παιδιά αγνοούνται. 

H Kόλαση του "ΔΑΝΤΗ"

By : Εικονικός μεταναστης

Καλώς ήλθες στον εφιάλτη. Η τελευταία του πράξη θα είναι η κόλαση – Και η αυλαία αυτής της πράξης κοντεύει πλέον να πέσει οριστικά. Αυτή την πράξη φρόντισε να μη την ζήσεις εσύ, και ο ασφαλέστερος τρόπος για να το πετύχεις, είναι  να τους στείλεις στο διάολο τώρα, μαζί με το σκηνικό της απάτης…

Γιατί όταν τελειώσει κι αυτή παράσταση…
Η ζωή σου θα έχει βυθιστεί ακόμη βαθύτερα στην κόλαση που σχεδιάζει το σουλτανάτο και εκτελούν τα ντόπια ανδρείκελα…
Η πατρίδα σου θα έχει «κλειδώσει» ανεπιστρεπτί τη θέση της στο τελευταίο της ταξίδι που θα την οδηγήσει στον απόλυτο διαμελισμό…
Κι εσύ, εμείς, όλοι μας, θα έχουμε εξασφαλίσει τον διόλου κολακευτικό τίτλο του πιο ηλίθιου λαού σ αυτό τον πλανήτη που...

Τους ανέχτηκε, που υπέμεινε τα πάνδεινα, που αφέθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή να επενδύει ελπίδες και όνειρα σ ένα καράβι που το ναρκοθέτησαν από παντού και η καταβύθιση του έχει καταστεί πια μοιραία και ανεπίστρεπτη.

Τα ψέμματα τελείωσαν…
Και οι δωσίλογοι ήρθε η ώρα να πληρωθούν με το νόμισμα που τους αξίζει από τις ίδιες τις συμμορίες που υπηρέτησαν πιστά και με απόλυτη δουλικότητα. Τα ΜΜΕ και οι χορογράφοι της επικοινωνίας όμως επιχειρούν να παίξουν το τελευταίους τους απατηλό χαρτί.

Επιχειρούν να εμφανίσουν τον πρωθυπουργό που κιότεψε, ως αφηνιασμένο λιοντάρι. Τον εμφανίζουν διατεθειμένο να παίξει λέει το χαρτί του Α(υ)ναστασιάδη και να εκβιάσει τις συμμορίες με …παραίτηση και με ολίγην από Τσίπρα αν δεν τον στηρίξουν… Μπαρμπούτσαλα!!!

Επιχειρούν να εμφανίσουν το Στουρναράνθρωπο των τραπεζιτών ως ατίθασο αντράκι διατεθειμένο να απειλήσει τους υπαλληλίσκους με ολίγην από Τσίπρα και αυτός, αν η τρόϊκα επιμείνει να ζητάει και άλλα μέτρα… Παπάρια!!!

Την έχουν κάνει ήδη γαργάρα και οι δυό. Θύματα της μεροδούλι – μεροφάι πολιτικής τους, πρόθυμα όμως να σου πηδήξουν και πάλι το μυαλό με φρούδες ελπίδες και αυταπάτες ολέθριες, για την επόμενη μέρα που θα είναι ακόμη χειρότερη από την προηγούμενη. Από κάθε προηγούμενο εφιάλτη που βίωσες μέχρι σήμερα που μετράς ήδη 5.000 δολοφονημένους συμπολίτες σου στην κόλαση της ψεύτικης ελπίδας.

Ποιά είναι η αλήθεια???
Και πόσο καλά την ξέρουν άραγε οι πρωταίτιοι της εθνικής καταστροφής??? Η αλήθεια είναι μία και είναι απλή και ξεκάθαρη.

  • Τα 400 δις χρέος που φόρτωσαν στην πλάτη σου και στις πλάτες των αγέννητων τρισεγγόνων σου, είναι ένα νούμερο τραγικό. Συνιστούν ένα χρέος δολοφονικό, το οποίο δεν πρόκειται να αποπληρωθεί ούτε τη Δευτέρα παρουσία.

Σε παραμυθιάζουν με την προσδοκώμενη ανάπτυξη ενώ ξέρουν καλά ότι…
Και ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει. Αλλά…
Ακόμη και αν κάποτε αυτή η χιλιοτραγουδισμένη ανάπτυξη εμφανιστεί, δεν πρόκειται να αντισταθμίσει ετησίως ούτε μια τρίχα από τα αρχίδια αυτού του χρέους με το οποίο αλυσόδεσαν την πατρίδα σου.

  • Όταν κάθε 1% ανάπτυξη ή αν θέλεις πλεόνασμα, μεταφράζεται σε 1,5 δις ετησίως, κάτσε και υπολόγισε πόσες εκατοντάδες χρόνια χρειάζονται για να αποπληρώσεις τα 400 δις συν τους τόκους και τα χρεολύσια.
  • Βγαίνουν λοιπόν τα νούμερα??? Που οδηγούν??? Γιατί τους πιστεύεις??? Γιατί παραμυθιάζεσαι??? Σε τι νομίζεις ότι στηρίζεις αυτή τη γαμημένη σου την ελπίδα και τη γαϊδουρινή υπομονή που επιδεικνύεις τόσον καιρό???
H Kόλαση του ΔΑΝΤΗ

Καταλαβαίνεις λοιπόν που σε οδηγούν???
Αντιλαμβάνεσαι στο όνομα ποιάς ελπίδας και προσδοκίας έχεις υποθηκεύσει την αξιοπρέπεια και τη ζωή σου???
Συνειδητοποιείς ότι έχεις απέναντί σου μια συμμορία ντόπιων και ξένων εκβιαστών – δολοφόνων, που κάθε δράμι ανοχής σου θα το μετατρέπουν αυτόματα σε εφιάλτη για σένα και ότι αγάπησες???
Έχεις επίγνωση του μεγέθους του ψεύδους και της απάτης με το οποίο σε φορτώνουν καθημερινά, μέχρι να τους παραδώσεις ακόμη και τη γυναίκα σου, την κόρη σου ή την αδερφή σου και αφού θα σε έχουν ξεγυμνώσει από τα πάντα το μόνο που θα σου μένει μετά θα είναι να φουντάρεις από το πρώτο μπαλκόνι που θα βρεις και αυτό το μπαλκόνι δε θα είναι καν δικό σου???

Τι στο διάολο περιμένεις λοιπόν???
Τους Γερμανοτσολιάδες να σε λυπηθούν???
Το επόμενο παραμύθι με το οποίο σχεδιάζουν να σε εξαπατήσουν και πάλι???

Δεν αντιλαμβάνεσαι το πόσο μαλάκα τελικά σε θεωρούν και τι ελεεινά παιχνίδια παίζουνσε βάρος σου???

  • Μην περιμένεις λοιπόν. Το τέλος που αξίζει στους δωσίλογους δώστο εσύ, και πάρε στα χέρια σου την πατρίδα σου και τη ζωή σου.
  • Κάθε επιπλέον μέρα υπομονής και ανοχής δε δίνει ζωή στο όνειρο. Σκοτώνει οτιδήποτε παραμένει ακόμη ζωντανό στο δύσμοιρο τούτο τόπο.


του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

"ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΟΙΣ" (της Νάνσυ Σπετσιώτη)

Σ' ΑΓΑΠΑΣ;

By : Εικονικός μεταναστης

Σ' ΑΓΑΠΑΣ_

Απανθρωπιές και τραγωδίες

δεν μου είναι άγνωστες.

Δια πυρός και σιδήρου τις έζησα.

Αν με ψάξεις καλα ,θα βρεις τα βαθιά τους σημάδια.

Σκοτάδια, καταχνιές και θλίψεις

τις κουβαλάω στις αποσκευές μου 35 χρόνια.

Έχω πιστοποιητικά, συστατικές επιστολές

για δοκιμασίες που άντεξα.

Παίρνω, λοιπόν, το δικαίωμα να στραφώ

και να βιώσω τα φωτεινά και τα χαρούμενα.

Το συναπάντημα, το βύθισμά μου στη χαρά

–που τόσο σπάνια συμβαίνει–

είναι δικαίωμα και κερδισμένος χρόνος.

Δεν έχω ενοχές για τις εξάρσεις της χαράς μου...

Δεν είχα ποτέ ενοχές,
για βρόχινες....σταγόνες ευτυχίας....

Μη με ρωτήσεις ποτέ ξανά....
Σ' ΑΓΑΠΑΣ



#RATM

By : Εικονικός μεταναστης
Rage Against the machine

To 1992 συνήθως τις Κυριακές,
συνήθιζα να πηγαίνω  στο Μοναστηράκι 
και να αγοράζω κάνα ρούχο ή κανα δίσκο
πάντα παραμάσχαλα με την σανίδα του skateboard....
Τότε αγόρασα ένα δίσκο 
των Rage Against the Machine...περίπου 4.500 δραχμές..

Την σημασία ενός ανθρώπου που καιγόταν 
στην φωτογραφία του εξώφυλλου 
την έμαθα λίγα χρόνια μετά....

Rage Against the machine

Thich Quang Duc,ένας βουδιστής μοναχός 
από την Linh - Mu,Βιετνάμ , 
Αυτοπυρπολήθηκε  μέχρι θανάτου σε μια πολυσύχναστη διασταύρωση στο κέντρο της Σαϊγκόν,Βιετνάμ .. 
ως ένδειξη διαμαρτυρίας
Rage Against the machine
Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι Thich Quang Duc και τουλάχιστον δύο μοναχοί έφτασαν στη διασταύρωση με το αυτοκίνητο.
Ο Thich Quang Duc βγήκε από το αυτοκίνητο , ανέλαβε την παραδοσιακή στάση του λωτού και οι μοναχοί που τον συνόδευαν τον βοήθησαν να ρίξει βενζίνη πάνω από τον εαυτό του . Εκείνος άναψε την βενζίνη ανάβοντας ένα σπίρτο και κάηκε σε λίγα λεπτά..



#skouries

By : Εικονικός μεταναστης
σκουριες
+ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ 

Τα ρολάκια ωραίου καπνιστού σολομού γεμιστά με τυρί, κάππαρη και πιπεριές έχουν μια αιχμηρή ξηρή νοστιμιά ενώ τα σοταρισμένα μανιτάρια σε φωλιά από τορτίγια παρμεζάνας είναι μια έξτρα αρωματική, ισορροπημένη γεύση η καινούργια σαλάτα με ποικιλία λαχανικών έχει το προσόν να έχει νοτισμένο κάθε φυλλαράκι της με βινεγκρέτ μελιού-σουσαμιού και συνδυάζεται με τραγανό, παναρισμένο, κοτόπουλο.

Οι ταλιατέλες με ψιλοκομμένο μοσχαράκι ραγού έχουν βαθιά νοστιμιά που
θα τη ζήλευε Ιταλίδα mama. Το φιλέτο του κοτόπουλου μοσχοβολάει
δεντρολίβανο.
Το φινάλε παίζεται με καλή πανακότα και κέικ με δυνατή σοκολάτα που θα
ικανοποιήσει τους σοκολατομανείς.
Πριν φύγετε, περάστε οπωσδήποτε από τις πολύ όμορφες τουαλέτες έστω και για να τις χαζέψετε.





Εν τω μεταξύ στις Σκουριες Χαλκιδικής..






"Which Side Are You On?"


Moυσική - Στίχοι: Florence Reece
Tραγούδι: Natalie Merchant

Come all you good workers
Good news to you I'll tell
Of how the good old union
Has come in here to dwell 

Which side are you on boys? 
Which side are you on? 

My daddy was a miner
He's now in the air and sun
He'll be with you fellow workers
Until the battle's won 

Which side are you on boys? 
Which side are you on? 

They say in Harlan County
There are no neutrals there
You'll either be a union man
Or a thug for J. H. Blaire 

Which side are you on boys? 
Which side are you on? 

Oh workers can you stand it? 
Oh tell me how you can
Will you be a lousy scab
Or will you be a man? 

Which side are you on boys? 
Which side are you on? 

Don't scab for the bosses
Don't listen to their lies
Poor folks ain't got a chance
Unless they organize 

Which side are you on boys? 
Which side are you on?

Η ιστορία του τραγουδιού μπορεί να βρεθεί στον ιστότοπο:http://en.wikipedia.org/wiki/Which_Si... 
και η πρώτη εκτέλεση είναι αυτή: 
http://www.youtube.com/watch?v=Nzudto...


ΒΙΑ στο Twitter 2013

By : Εικονικός μεταναστης
ΒΙΑ























Lost Bodies - Ιλισός
Music, Lyrics & Video by Lost Bodies

Ilisos

Bollocks, if the river is called Ilisos.
What mattered was that it was the only place I could creep into to get away
from the cops. I got into from the entrance at the area of Kallithea and started running in the concrete roofed river, until running into absolute darkness, without seeing completely anything behind me, absolutely nothing ahead of me, and I found
myself facing down in the murky water of the sewer the industrial waste;
my tongue dived into rat piss.
Suddenly, stress and anxiety left and I was left to sink calmly and
absurdly with the color of water all around me, lighting into blue, purple, light blue,
alternating with a storm of light that created volume, depth and curtains of
light, like a tropical storm. Then I realized that I was moving with great ease,
just by moving my lame leg.
In spite of all these, I was slipping into it beautifully.
From afar I could see everything, but up-close everything was blurry and
out of focus. I tried to join my hands, forming glasses to see better. Slowly I began to
distinguish the seams of her shirt, travelling her body like a dry-wall.
She turned and flashed me a caress with the back of her hand, so I turned my
gaze and I knew that everyone there was in a world different from the one we
knew.
There, there was no anxiety about anything.
People are not divided into tribes, rich, or poor, everyone could feel, everyone were happy, nobody possessed anything, nobody wanted, because they had.
I saw all the rare cds that I was looking for ahead of me, but I didn't feel the
need to get not even one of them. All around there were exceptional paintings that were continually changing, depending on which way you saw them. When you were hungry, all you had to do was to look right and left, where there were tables with mountains of cannelloni with meat and sauce, wrapped souvlakia of three different
kinds. A stuffed one with spicy crispy gyro, one with pancetta, and the third
didn't exist, it was just the third. Further down there were trays with 
pudding made of grape, covered with lots of cinnamon and a finger-thick topping of
nuts on top. The age was this, or it simply wasn't. There...there was no need
for scalpels ready to attack wrinkles. Οver there, there was no need
for scalpels ready to attack wrinkles.
Everything was true and everything was a lie.
While looking through large pieces of amber you could recognize loved
ones who were ready to start a discussion with you.
THE PARKLAND.
THE WATER.
THE WATER.
And the music, moved there from one to another with a touch and a glance.
And that was the only thing I brought back with me. Music. So that you can believe me
and to see for yourselves the magic and completeness they experienced there.
Of course, so as to believe me.

- Copyright © Εικονικoς Μεταναστης - - Powered by Blogger - Δημιουργηθηκε απο eikonikos metanastis -