30 Νοε 2013
Αυτό που γράφω το βίωσα και αφορά
Πριν κάποιο χρονικό διάστημα ήμουν έγκλειστος σπίτι μου,άνεργος και απελπισμένος.
Ενας απο τους καλούς παιδικούς μου φίλους ήταν ήδη εργαζόμενος
σε μια επιχείρηση με φορτηγά και διανομές.
Γνωρίζοντας την "κατάστασή" μου,πρότεινε να πάω μαζί του ώστε να μου δείξει ένα άλλο επάγγελμα σε σχέση με αυτά που είχα κάνει.
Πιστεύοντας στην δυνατότητες μου,με ενημέρωσε οτι είναι μεν εύκολο πνευματικά
άλλα είναι χρονοβόρο.
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ.
Την επόμενη μέρα πήγα και αμέσως ξεκινήσαμε για ΔΟΥΛΕΙΑ,ο φίλος μου πήρε ένα φορτηγό και πήγαμε σε μία αποθήκη,όχι τόσο φανερή,ωστε να φορτώσουμε τα εμπορεύματα και έπειτα να κάνουμε την διανομή.
Στην αποθήκη γνώρισα τον "ΑΓΑΠΗ"
Ο φίλος μου τον έλεγε έτσι ,γιατι δεν του πήγαινε η καρδιά να τον φώναζει ΑΡΑΠΗ.
Έτσι τον έλεγα και εγω "ΑΓΑΠΗ" κατά την ώρα που φορτώναμε.
(γελουσα με τα "σπαστά" ελληνικά του)
Ο "ΑΓΑΠΗ" έμενε εκεί 24ωρες το 24ωρο ΧΕΙΜΩΝΑ-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
ΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ
Ο φίλος μου οδηγούσε και εγώ συνοδηγός κάναμε την διανομή των προϊόντων και ταυτόχρονα,
με ενημέρωνε για τον "τρόπο" λειτουργιας της "εταιρίας" και τους ανθρώπους,
που στην συνέχεια ,θα συνεργαζόμουν.
Μέσα σε όλη την ενημέρωσή, εγώ ρώτησα και για τον "ΑΓΑΠΗ" αρκετά πράγματα ,
γιατί στεναχωρήθηκα που είχε τέτοια κατάληξη και ίσως,...ο οποιοσδήποτε απο εμάς.
ΟΔΗΓΟΣ-ΠΩΛΗΤΗΣ & ΟΛΑ ΤΑ "ΥΠΟΛΟΙΠΑ"
Έπειτα απο λίγες μέρες ανέλαβα μόνος μου να κάνω την διανομή μιας περιοχής.
Ο φίλος μου πίστεψε σε εμένα και πρότεινε,να αναλάβω μόνος μου ώστε να πάρω κανονικό μεροκάματο όπως ήταν συνηθισμένο στην εταιρία που εργαζόταν.
Έτσι το πρωί πήγα μόνος μου και φόρτωσα το φορτηγό με τον "ΑΓΑΠΗ"
Ο "ΑΓΑΠΗ" ήξερε και αλλα πράγματα εκτός απο την δουλειά και μου έλεγε διάφορα δικά του.
Τα έβαζα με τα δικά μου και τα χτυπουσα στο "σεικέρ" του μυαλού μου
και τα είχα συντροφιά στο ταξίδι μου,εώς ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.
Έπειτα από λίγες μέρες κατάλαβα,
οτι αυτή η δουλειά ήταν ΕΞΩ απο εμένα
και σίγουρα,
αν το μεροκάματο ήταν πολύ χαμηλό θα έψαχνα κάτι άλλο.
Ενημέρωσα τον φίλο μου,οτι καλό θα ήταν να αναζητήσει κάποιον αλλο και παράλληλα,
να μου δοθεί μια προκαταβολή απο το ΑΦΕΝΤΙΚΟ της "ΕΤΑΙΡΙΑΣ" για να τσεκάρω..
ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΗΤΑΝ 15 ΕΥΡΩ!(Από το πρωί μέχρι το βράδυ)
Λόγω οτι σαν άνθρωπός ΔΕΝ ΕΚΘΕΤΩ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ.
Περίμενα μερικές μέρες,ώστε να βρει κάποιον μαλ.. ε αντικαταστάτη και τελικά να "πληρωθω"
Έπειτα απο μερικούς ΜΗΝΕΣ,
ήρθε ο χειμώνας.
Και στο συγγενικό σπίτι που ήμουν ρίχναμε ξύλα στο τζάκι, γιατί τo πετρέλαιο θέρμανσης,
δεν ήταν εφικτό να αγοραστεί και τα οικονομικά όλων μας ΧΑΛΙΑ.
Μπροστά στο τζάκι από μικρός, έχω ακούσει πολλές ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Εκείνο το ΒΡΑΔΥ έμαθα οτι Ο "ΑΓΑΠΗ" "ένας" ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ,
καήκε ζωντανός ενώ κοιμόταν μέσα σε μια αποθήκη, από μία γαμημένη ξυλόσομπα.
ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΓΑΠΗ"
ANGER IS A GIFT!
"έναν" ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ που στην πανέμορφη ΕΛΛΑΔΑ
τον βάφτισαν 'ΑΓΑΠΗ'
+ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ
Ενας απο τους καλούς παιδικούς μου φίλους ήταν ήδη εργαζόμενος
σε μια επιχείρηση με φορτηγά και διανομές.
Γνωρίζοντας την "κατάστασή" μου,πρότεινε να πάω μαζί του ώστε να μου δείξει ένα άλλο επάγγελμα σε σχέση με αυτά που είχα κάνει.
Πιστεύοντας στην δυνατότητες μου,με ενημέρωσε οτι είναι μεν εύκολο πνευματικά
άλλα είναι χρονοβόρο.
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ.
Την επόμενη μέρα πήγα και αμέσως ξεκινήσαμε για ΔΟΥΛΕΙΑ,ο φίλος μου πήρε ένα φορτηγό και πήγαμε σε μία αποθήκη,όχι τόσο φανερή,ωστε να φορτώσουμε τα εμπορεύματα και έπειτα να κάνουμε την διανομή.
Στην αποθήκη γνώρισα τον "ΑΓΑΠΗ"
Ο φίλος μου τον έλεγε έτσι ,γιατι δεν του πήγαινε η καρδιά να τον φώναζει ΑΡΑΠΗ.
Έτσι τον έλεγα και εγω "ΑΓΑΠΗ" κατά την ώρα που φορτώναμε.
(γελουσα με τα "σπαστά" ελληνικά του)
Ο "ΑΓΑΠΗ" έμενε εκεί 24ωρες το 24ωρο ΧΕΙΜΩΝΑ-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
ΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ
με ενημέρωνε για τον "τρόπο" λειτουργιας της "εταιρίας" και τους ανθρώπους,
που στην συνέχεια ,θα συνεργαζόμουν.
Μέσα σε όλη την ενημέρωσή, εγώ ρώτησα και για τον "ΑΓΑΠΗ" αρκετά πράγματα ,
γιατί στεναχωρήθηκα που είχε τέτοια κατάληξη και ίσως,...ο οποιοσδήποτε απο εμάς.
ΟΔΗΓΟΣ-ΠΩΛΗΤΗΣ & ΟΛΑ ΤΑ "ΥΠΟΛΟΙΠΑ"
Έπειτα απο λίγες μέρες ανέλαβα μόνος μου να κάνω την διανομή μιας περιοχής.
Ο φίλος μου πίστεψε σε εμένα και πρότεινε,να αναλάβω μόνος μου ώστε να πάρω κανονικό μεροκάματο όπως ήταν συνηθισμένο στην εταιρία που εργαζόταν.
Έτσι το πρωί πήγα μόνος μου και φόρτωσα το φορτηγό με τον "ΑΓΑΠΗ"
Ο "ΑΓΑΠΗ" ήξερε και αλλα πράγματα εκτός απο την δουλειά και μου έλεγε διάφορα δικά του.
Τα έβαζα με τα δικά μου και τα χτυπουσα στο "σεικέρ" του μυαλού μου
και τα είχα συντροφιά στο ταξίδι μου,εώς ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.
Έπειτα από λίγες μέρες κατάλαβα,
οτι αυτή η δουλειά ήταν ΕΞΩ απο εμένα
και σίγουρα,
αν το μεροκάματο ήταν πολύ χαμηλό θα έψαχνα κάτι άλλο.
Ενημέρωσα τον φίλο μου,οτι καλό θα ήταν να αναζητήσει κάποιον αλλο και παράλληλα,
να μου δοθεί μια προκαταβολή απο το ΑΦΕΝΤΙΚΟ της "ΕΤΑΙΡΙΑΣ" για να τσεκάρω..
Λόγω οτι σαν άνθρωπός ΔΕΝ ΕΚΘΕΤΩ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ.
Περίμενα μερικές μέρες,ώστε να βρει κάποιον μαλ.. ε αντικαταστάτη και τελικά να "πληρωθω"
Έπειτα απο μερικούς ΜΗΝΕΣ,
ήρθε ο χειμώνας.
Και στο συγγενικό σπίτι που ήμουν ρίχναμε ξύλα στο τζάκι, γιατί τo πετρέλαιο θέρμανσης,
δεν ήταν εφικτό να αγοραστεί και τα οικονομικά όλων μας ΧΑΛΙΑ.
Μπροστά στο τζάκι από μικρός, έχω ακούσει πολλές ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Εκείνο το ΒΡΑΔΥ έμαθα οτι Ο "ΑΓΑΠΗ" "ένας" ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ,
καήκε ζωντανός ενώ κοιμόταν μέσα σε μια αποθήκη, από μία γαμημένη ξυλόσομπα.
ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΓΑΠΗ"
ANGER IS A GIFT!
